0
0
غلامرضا بنی اسدی – روزنامه نگار
فضایی که در رسانه‌ها به خبررسانی درباره احقاق حق بازنشستگان مشاغل سخت و زیان‌آور اختصاص یافت را اگر ارزش‌گذاری ریالی کنیم خیلی بیشتر خواهد شد از آنچه در فیش‌ها آمده است! انگار فقط این بهانه‌ای بود تا آقایان رسانه‌نشین بشوند و به طرح خویش بپردازند تا فردا اگر کسی آنان را در خیابان دید بشناسد و به دیگران هم نشان دهد. “سلبریتی‌سازی” شد این چند ماه که از ماجرای همسان‌سازی به متناسب‌سازی کاهش یافته گذشت. فلان وزیر و فلان مدیر و فلان عضو کانون و…. به کرات آمدند و گفتند و نوشته شد و تصویر گذاشته شد و فیلم شد و به تماشا آمد اما… نتیجه‌ای که امروز – دیروز – اعلام شد به ازای بیست و چند سال کار سخت و زیان‌آور، دو سال و چند ماه اضافه شد و به ازای هر سال چیزی در حد ۱۰ هزارتومان! تازه معلوم هم نیست که برای یک ماه است یا همه معوقات چندماهه! تعجب نفرمائید لطفا! ضرب‌المثلِ “کوه، موش زایید” را انگار دقیقا برای این جا نوشته‌اند. کوهِ وعده‌ها و هیاهوهایی که در بوق و کرنا شد، کمتر از موش نتیجه داد برای ۴۰۰ هزار بازنشسته مشاغلِ سخت و زیان‌آور! تقریبا هیچ هم زیاد است برای این جا! چون با هزینه‌ای که به لحاظ روحی تراشیدند و آسیبی که به روان جامعه بازنشستگان وارد کردند، قطعا ذمه‌شان زیر دین بسیاری رفت و مهم‌تر از ما و ایشان، اعتماد عمومی است که قربانی عملکرد آقایان می‌شود. بازنشسته، نانِ سپرده خود را می‌خورد. گدا نیست که برق اسکناس در چشمش بنشیند و به تعظیم برخیزد. روزه می‌گیرد و عزت نفس خود را پاسبانی می‌کند. روی هر زمینی، سجاده پهن نمی‌کند برای نماز و با هر آبی وضو نمی‌گیرد. چه خیال کرده‌اند متولیان امر که چنین به حرمت گونه‌های سرخ شده با سیلی، بی‌احترامی می‌کنند. این چندرغاز هم ارزانی خودتان. ما با گرسنگی، سرفرازتریم تا محاسباتی از این دست. اصلا سفره خالی‌مان را به کاسه بشقابی می‌دهیم ببرد و به امید این قبیل سلبریتی‌ها نمی‌مانیم که حق ما را بدهند. بالاخره این حق را جایی باز خواهند داد که دست‌شان از قلم و امضا و دستور، خالی باشد. این دنیای فانی نشد، دنیای باقی که هست و ابدیتی که پیش روی ماست. دیر و دور هم نیست و سوخت و سوز هم ندارد. خیلی از ما‌ها اگر از بحث ریالی ماجرا بگذریم قطعا از بازی با روان جامعه و اعتماد و امید مردم، نخواهیم گذشت. بازنشستگان همان‌طور که به لحاظ سنی به کوچ نزدیک‌ترند. دست‌های لرزانشان هم برای دعا به آسمان اجابت نزدیک‌تر است. بعد این ما و کارزار دعا. ما و متولیان و خدایی که احم‌الحاکمین و اعدل‌العادلین است، همین!
